Met lood in de schoenen trokken we naar Volendam voor de laatste bekerwedstrijd tegen de plaatselijke E6. Zij hadden de vorige twee bekerwedstrijden weliswaar ook verloren, maar met een aanzienlijk kleiner verschil dan wij.

Toch hadden de jongens er veel zin in. Dat was duidelijk te zien tijdens de warming up, waar coach Robert de nodige moeite had om focus in het team te krijgen. Iets voor het begin van de wedstrijd verdween de tegenstander ineens van het veld. Om één minuut voor aanvang weer terug te keren. Blijkbaar hadden ze een wedstrijdbespreking in de kleedkamer gehouden. Oei, zo fanatiek zijn ze dus daar in dat rare dorp.

In de eerste helft bleek de angst echter totaal ongegrond. Onze jongens waren minimaal gelijkwaardig aan Volendam en misschien zelfs wel een stukje beter. Er werd prima overgespeeld en achterin werd geen risico genomen. Helaas moesten we toch weer gaan rusten met een achterstand: 1-0. Met veel vertrouwen werd de limonade gedronken. 

Na rust (voordat de toeschouwers weer hun plaats in de dug-out hadden ingenomen: dames, volgende keer wat sneller terug alstublieft) werd het al snel 2-0 door een onfortuinlijk eigen doelpunt. Wat tijdens de andere wedstrijden wel gebeurde, was nu gelukkig niet het geval. De koppies gingen niet hangen, sterker nog: ze deden er een schepje bovenop. Via opnieuw een eigen doelpunt werd het 2-1 en vlak daarna zelfs 2-2!
De fut was er met nog vijf minuten te gaan wel uit, maar ze hebben het gelijkspel over de streep getrokken. Een hartstikke goed resultaat!