In het kader van het 400-jarig bestaan van de Beemster kun je her en der in de polder borden vinden met daarop de leuze: Al 400 jaar droge voeten. Het C-veld van ZOB is kennelijk niet meegenomen bij deze waarneming. Ondanks alle inzet van gemeente en club is dit veld na een paar regenbuien zompig en zeer nat. Zo ook deze zaterdag. Nadat de F1 vrolijk spetterend de F1 van OFC kopje onder deed gaan, mocht de E1 proberen het hoofd boven water te houden tegen SV Beemster. Gezien de uitslagen is dit team beter in vorm dan de E1. De tegenstander speelt 7 tegen 7 en dat betekent meer ruimte op het veld. Beemster liet meteen zien dat ze gevaarlijk kunnen zijn als de spits snel de diepte op zoekt en dan goed aangespeeld wordt. Het was dus in het begin voor onze achterhoede meteen oppassen. Robin, Jop en Bradley hadden af en toe wat moeite om de juiste tegenstander te vinden, maar toch slaagden ze erin om de aanvallers in toom te houden. Na dat begin was het ZOB dat ten aanval trok. Een vrije trap aan de rechterkant op 15 meter van het doel met Rafaël achter de bal. Een strakke trap en pats, keeper kansloos. Hierna ging het spel een tijdje op en neer. Sam moest twee keer op tijd zijn doel uit om de aanvaller het scoren te beletten. De eerste keer dook hij op de bal en de tweede liet hij de aanvaller struikelen. Alhoewel de bal al ver weg gespeeld was, moest de scheids, weer bedankt Toni, natuurlijk voor een overtreding fluiten. Gelukkig geen penalty, zie hierboven de reden, maar een vrije trap. Die leverde gelukkig geen gevaar op. Aanvallend waren we goed op dreef. Bob op links, Rafa op rechts en César in de spits, dat is een aanval met snelheid, inzicht en techniek. Zo ontstong de 2-0. Een diepe bal op rechts door Rafa en César dook het gat in. Alhoewel hij allen was, wist hij zich op de achterlijn vrij te spelen en de bal prachtig terug te leggen. En daar dook als een duveltje uit een doosje Bradley op die met een machtige sprint driekwart van het veld was overgestoken, geloofde in de kans en zich niet liet tegenhouden. Met een strakke voet liet hij de keeper kansloos. Dat de Beemster spits met een mooi schot tegenscoorde, was slechts een kleine tegenslag. Ondanks het zware veld bleven de passes zuiver en op tempo, de inzet was top, dit was een team dat vertrouwen in een goede afloop had. Dat werd duidelijk toen we direct na rust de gelijkmaker moesten incasseren. De gretigheid waarmee de complete verdediging naar voren rende bij een aanval gaf de spits vrij baan om de onderbroken aanval om te zetten in een tegengoal. Hierna was het even tijd voor de Dirk-show. Met een hard schot na een gestopt schot van Bradley en een geplaatst schot na een mooie solo werd het 4-2. Opvallend was dat nu het hele team de voorsprong verdedigde. Alle jongens lieten zien dat ze niet van plan waren deze voorsprong uit handen te geven. Ook al zette Beemster alles op alles, alle aanvallen werden tegengehouden. Na zo'n afgeslagen aanval vond Bob zich terug als laatste verdediger, kreeg de bal aangespeeld van Sam, keek op tijd over de bal om vervolgens met een magistrale pass de diep sprintende César zuiver te bedienen. Met drie balcontacten van doel tot doelpunt, 5-2. Deyan kwam Sam op doel aflossen en deed dat zonder poespas maar wel goed. Hierna gingen we gewoon door. De 6-2 en de 7-3 kwamen weer van de voet van César. Maar dat zijn alleen de cijfers. Het belangrijkste was vandaag de inzet waarmee we zowel in balbezit als bij Beemster balbezit de wedstrijd speelden en dit de hele wedstrijd volhielden. Geen uitblinkers vandaag, maar een team dat uitblonk. Gefeliciteerd. De trainer